Johannes Gutenberg, złotnik z Moguncji, jednym swoim wynalazkiem zakończył epokę średniowiecza i pozwolił światu wkroczyć dumnie w epokę odrodzenia. W piętnastowiecznym Strasburgu Gutenberg zajmował się również szlifowaniem drogocennych kamieni, a jego inklinacje doprowadziły go do tego, czym miał zainteresować się najbardziej i na zawsze.
Choć niemal cała jego kariera oscylowała wokół druku, umiejętnie łączył ze sobą wiele umiejętności i nabytej w szkołach wiedzy, by dokonać przełomu. Przez jakiś czas pracował w mennicy, a następnie został rachmistrzem. Minęło pięćset lat, a dzieła, które przepisywał na swoich maszynach rozsiane są po całym świecie i zajmują honorowe miejsca w wielkich muzeach.
W 1450 roku Gutenberg skonstruował maszynę do drukowania, dzięki której na zawsze zapisał się w historii. Maszyna miała matryce z czcionkami i pozwalała znacznie przyspieszyć proces przepisywania dzieł, dzięki czemu książek było nie tylko więcej, ale i stały się tańsze. Ich rozpowszechnienie spowodowało, że przestały być towarem dla najbogatszych. Pierwszą książką, jaką Gutenberg przepisał na swojej maszynie, była Biblia.
Jego przełomowa konstrukcja musiała poprowadzić go do kolejnego osiągnięcia, jakim było założenie pierwszego w historii wielkiego wydawnictwa książkowego, a skonstruowana przez niego prasa drukarska pozwalała na powielanie dzieł w dużych ilościach.
Gutenberg wymyślił aparat odlewniczy, przez roztopiony metal wlewano prosto na matrycę z konkretną literą. Odpowiednia mieszanka ołowiu, antymonu, cyny i bizmutu, powodowała, że wzór szybko zastygał. Czcionki te były wykorzystywane do drukowania książek.
To Gutenberg odkrył, że w druku książek, najlepsze zastosowanie znajdzie farba olejna, a jego metody nie zostały do tej pory podważone.
Jeszcze zanim zdobył sławę, Gutenberg sprzedawał lusterka własnego projektu. Mieszkał wówczas w Strasburgu, dokąd często witali pielgrzymi zmierzający do Akwizgranu. Wierzono wówczas, że odbicie relikwii w lusterku ściąga łaskę na pielgrzyma.
W czasach późnego średniowiecza Gutenberg był jednym z najlepszych mistrzów szlifujących kamienie szlachetne w zachodniej Europie. Swoją wiedzę przekazywał uczniom i w ten sposób utrzymywał się, zanim otworzył pierwsze wydawnictwo.
Biblia Gutenberga, czyli pierwsze europejskie wydawnictwo wykonane za pomocą druku, została wykonana w przeciągu trzech lat od 1452 roku. Została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata.
Około roku 1440 Gutenberg najprawdopodobniej pracował nad seryjną produkcją punc, czyli stalowych narzędzi złotniczych, które służyły do cyzelowania wyrobów metalowych.
Psałterz Moguncki to inkunabuł z 1457 roku, który jest przypisywany Gutenbergowi. Opatrzona jest sygnaturą wydawcy, a jego najważniejszy egzemplarz znajduje się w Austriackiej Bibliotece Narodowej w Wiedniu.
Po 1453 roku, czyli po zdobyciu Konstantynopola przez Turków, Gutenberg zajmował się drukowaniem informacji na temat zagrożenie ze strony Imperium Osmańskiego. Tak zwany „Kalendarz turecki” był więc czymś na kształt dzisiejszych felietonów i miał duży wpływ na ogólny poziom informacji w społeczeństwie.
