Zielona Mila na faktach – zaskakujące historie
Film Zielona Mila nakręcono w 1999 roku w USA. Oparty jest na książce Stephena Kinga. Film opowiada o skazańcach, a w rolę jednego ze strażników wcielił się słynny aktor Tom Hanks. Rolę mu powierzoną wcześniej odrzucił John Travolta. Film jest klasyką gatunku oraz bardzo interesującą filmową historią. W filmie grały wyszkolone myszy i było ich około trzydziestu. Twórcom trudno było znaleźć odtwórcę roli Johna Coffeya. W końcu Michael Clarke Duncan wcielił się w tę rolę.
Skąd tytuł Zielona Mila?
Tytułowa „zielona mila” odnosi się do zielonego linoleum, którym wyłożona jest podłoga w skrzydle śmierci. W rzeczywistości zielony kolor często jest kojarzony z nadzieją, odrodzeniem i życiem. Ironia polega na tym, że ten kolor prowadzi skazańców do krzesła elektrycznego, czyli śmierci.
Prawdziwa historia czy nie – oto jest pytanie?
Film opiera się na książce, ale nie jest to prawdziwa historia. Warto o tym wiedzieć i nie podejrzewać, że historia zdarzyła się naprawdę. Jest to historia fikcyjna, która jednak ma poruszającą moc. Film jest bardzo wierną ekranizacją książki, nie odbiega od stanu faktycznego.
Mimo, że film ma ponad 20 lat to jednak jest nadal bardzo popularny i chętnie oglądany. Warto obejrzeć ten film i przeżyć chwile wzruszeń. Stephen King jest twórcą prawdziwych bestsellerów, a Zielona Mila jest jednym z nich.
Chociaż film nie zdobył Oskara to otrzymał nagrodę Akademii Filmów Science Fiction, Fantasy oraz Horrorów. Dostał także nagrodę BMI Film and TV za muzykę do filmu.
Black Real Awards przyznało nagrodę Michaelowi Clarke Duncan za najlepszą rolę drugoplanową. Krytycy docenili scenariusz adoptowany i nagrodzili go Broadcast Film Critics Association Awards.
Blockbuster Entertainment Awards przyznało nagrodę Tomowi Hanksowi. Co ważne Stowarzyszenie Political Film Society nagrodziło film w kategorii Prawa Człowieka.
Gdzie realizowano Zieloną Milę?
Film Zielona Mila realizowano w wielu miejscach: Blowing Rock w Karolinie Północnej, w Columbii, w Lewisburgu, w Nashville, Nolensville, Shelbyville w USA. Ekipa filmowa przemieszczała się między Karoliną Północną oraz Tennessee.
W filmie wykorzystano znane utwory, jak „Cheek to cheek” Freda Astaire’a, „Did you ever see a dream walking” Gene’a Austina oraz „Charmaine” Guy Lombardo. Dzieło jest klimatyczne, wzrusza i z biegiem lat nie traci swoich walorów. Z tego powodu jest to dzieło bardzo ciekawe, stylowe oraz wyjątkowe.
Film trwa 181 minut, czyli 2,5 godziny, ale mimo tej długości wcale nie nuży. Dobrze jest obejrzeć go dwa-trzy razy, aby poznać wszelkie niuanse.
Mr. Jingles
Jeden z najbardziej zapadających w pamięć postaci w filmie to mysz Mr. Jingles. Pomimo że myszy często były obecne w więzieniach, historia tej konkretnej myszy była fikcyjna. Niemniej jednak reprezentuje ona niewinność i cud, które są kluczowymi elementami opowieści.
Technologia filmowa
W momencie realizacji filmu w 1999 roku, technologia CGI była już na tyle zaawansowana, że twórcy mogli wykorzystać ją do stworzenia niektórych efektów, takich jak zdolności uzdrawiające Johna Coffeya. Jednak wiele efektów, takich jak te związane z Mr. Jingles, zostało osiągnięte dzięki tradycyjnym metodom, w tym szkoleniu zwierząt.
Historia skazanych
Chociaż większość postaci w „Zielonej Mili” jest fikcyjna, wiele z nich może być luźno opartych na prawdziwych ludziach. W historii amerykańskiego systemu penitencjarnego wielu niewinnych ludzi zostało błędnie skazanych i straconych. Te tragedie często były wynikiem uprzedzeń rasowych, niewłaściwych identyfikacji oraz korupcji.